Ongevallen rapportage

Zeeleeuwenbeet

De duiker

De duiker was een 67 jaar oude man met 35 jaar duikervaring.

 

Het incident

Vroeg in de middag in de buurt van La Paz, Mexico, bij Los Islotes, een populaire duikstek en zeeleeuwenkolonie heeft een zeeleeuw een duiker in de buik gebeten. Ten tijde van de aanval was hij op minder dan 6 meter diep in zeewater aan het duiken waar ongeveer 50 andere duikers van meerdere duikboten ook aanwezig waren. Na de aanval hielpen mededuikers en de bemanning hem weer aan boord. Zij trokken hem zijn 3 mm wetsuit uit om de verwonding te beoordelen en de bloeding te stelpen. Hij was de hele tijd bij bewustzijn en helder.

De live-aboard kwam ongeveer twee uur later, net voor 3 uur ’s middags in de haven aan en de duiker werd met een klaar liggende pangaboot naar de kust gebracht. De bemanning had de wond verzorgd en verbonden en hij was in een goede algemene conditie. De patiënt, de reisleider en de bemanning besloten dat wachten op een ambulance vertraging van het vervoer zou betekenen (ongelukkig genoeg kunnen ambulances in dat gebied niet altijd snel reageren) en de reisleider besloot dan ook de duiker in zijn privé auto te vervoeren.    

Tijdens de autorit waren de vitale tekenen van de duiker normaal en hij toonde geen enkel teken van ongemak ondanks zijn duidelijke verwondingen. Omdat hij stabiel leek te zijn en het bloeden onder controle was, kozen ze ervoor naar een lokale kliniek in de buurt te gaan. Regionale ziekenhuizen zijn vaak behoorlijk druk met patiënten wat mogelijk een vertraging in de behandeling voor de duiker zou betekenen.

Ze arriveerden net voor 4 uur ’s middags in de lokale kliniek en de dienst doende arts nam de zorg voor de patiënt op zich. De wonden waren twee parallelle scheurwonden, ongeveer 5 cm lang, 1 cm breed en meer dan 2,5 cm diep met wat kleinere bijtwonden ernaast.     

De arts reinigde samen met zijn staf de wonden grondig, injecteerden lokale verdoving en hechtten de wonden. Als eerste werden er twee inwendige hechtingen in iedere wond aangebracht omdat er meerdere lagen gehecht moesten worden. Voordat hij het hechten afrondde, plaatste de arts een steriele tampon ter bevordering van de drainage. Voor een van de kleine bijtwondjes was een enkele hechting voldoende om het te sluiten.      

Op aanwijzing van de arts gaf de verpleegkundige een tetanusbooster.  De duiker werd rond 6 uur ‘s avonds ontslagen en zijn reisgenoten namen hem mee naar zijn hotel.

 

Analyse

Dit incident is een uitstekende herinnering aan waarom duikoperators een bestaand noodplan moeten hebben en niet moeten aarzelen dat in gang te zetten. Het is ook een goed voorbeeld dat laat zien dat ieder noodplan rekening moet houden met noodgevallen naast gevallen die te maken hebben met decompressieongevallen. Voor een duikstaf zijn goede eerstehulpvaardigheden voor fysieke trauma’s een absolute noodzakelijkheid.

De duikoperator nam contact op met lokale mensen die op de hoogte waren van lokale hulpbronnen en hij nam een besluit op basis van hun input en kennis. De operator besloot de gewonde duiker te vervoeren met assistentie van een EMT die ook de trip maakte, plus een lokale lifeguard die ook een EMT was.

Medische evaluatie en behandeling zijn belangrijk in de wateromgeving bij iedere verwonding waarbij de huid gepenetreerd is. Vooral zeehonden- en zeeleeuwenbeten lopen grote kans geïnfecteerd te raken. Het belang van een goede reiniging en desinfectie kan niet genoeg benadrukt worden, zelfs waar het gaat om ogenschijnlijk kleine wondjes. Dergelijke wonden moeten allemaal goed in de gaten gehouden worden voor tekenen van infectie gedurende tenminste zeven tot 10 dagen. Deze tekenen kunnen ondermeer zijn: meer zwelling, pijn of gevoeligheid van of rondom de wond, ergere roodheid, stinkende afscheiding uit de wond, rode strepen die uitstralen vanaf de plek van de wond, koorts en misselijkheid.

Hoewel het niet helemaal duidelijk is waarom de zeeleeuw de duiker beet, zag een getuige twee mannetjes zeeleeuwen agressief vechten, waarna er een zich omdraaide bij de ander weg om te vluchten. De duiker was ongeveer 15 meter bij ze vandaan, maar hij lag in de weg van het vluchtende dier en werd gebeten. Hoe speels of dociel een zeedier mag lijken te zijn, we moeten niet vergeten dat we bezoekers zijn in hun gebied en we moeten ons voortdurend bewust zijn van hun gedrag. Zorg ervoor dat je leert hoe je dieren moet observeren en benaderen en volg altijd de aanbevelingen van deskundigen op.

---

Behandeling van verwondingen door zeehonden en zeeleeuwen

Contact met zeehonden of  zeeleeuwen kan een ernstige infectie met de leptospirose bacterie tot gevolg hebben, ook wel bekend als “zeehondenvinger”. Vermijd het voeren van zeehonden omdat dit de kans op zeehond/mens contact aanzienlijk verkleint. Voorkom contact tussen honden en zeehonden; ziektes kunnen van de een op de ander overgebracht worden.

Spoel wonden veroorzaakt door een zeehond of zeeleeuw grondig met een desinfecterend middel en maak ze droog. Consulteer een arts voor alle verwondingen veroorzaakt door deze dieren  omdat er mogelijk kans bestaat van ernstige lange termijn gevolgen voor de  gezondheid.  Zorg dat je de dokter vertelt dat je door een zeehond of zeeleeuw gebeten bent.  Let goed op ongewone tekenen of symptomen gedurende zeven tot tien dagen en ga naar het ziekenhuis als je je op enig tijdstip niet lekker voelt.

Hoewel het niet veel voorkomt, kun je te maken krijgen met een niet uitgelokte beet door een zeeleeuw en duikers moet zich bewust zijn van het potentiële gevaar.