BLOG
Safety
Beter Vooruit Plannen – Het Nood Assistentie Plan (NAP) of Eventualiteitenplan
Een Nood Assistentie Plan (NAP) of Eventualiteitenplan is een vereiste voor de succesvolle redding van een gewonde duiker. Dit omvat directe, eerstehulp ter plaatse en noodbehandeling naast het snelst mogelijke vervoer naar de dichtst bijzijnde en meeste geschikte medische kliniek. Het opstellen van een NAP valt onder de verantwoordelijkheid van de lokale duikschoolhouder.
Als duiker kun je veel doen voor je eigen veiligheid, maar sommige zaken liggen niet in jouw handen en je moet vertrouwen op de duikschooleigenaar. Het is daarom belangrijk om aandacht te besteden aan het veiligheidsbewustzijn van een live-aboard eigenaar, duikcentrum of duikbooteigenaar, duikinstructeur, divemaster of andere stafleden. De keuze van de vakantiebestemming kan ook doorslaggevend zijn. In een land waar de algemene veiligheidstandaards slecht zijn kunnen ook duikbedrijven te kort schieten qua veiligheidsregels en – vereisten.
Veiligheidsgebreken liggen overal op de loer en de gevolgen daarvan zijn ernstiger bij het duiken dan dat ze aan de wal zouden zijn. Een divemaster die een groep nieuwelingen zonder computers begeleidt tot aan hun limieten; een duikbooteigenaar zonder reddingsmaterialen zoals een zuurstofkoffer die geen 100% medische zuurstof aan tenminste twee duikers en gedurende een voldoende lange tijd kan geven; een live-aboard safari waar de staf niet getraind is in eerstehulp en noodbehandelingen; duikwinkels die slecht onderhouden materiaal met kapotte kleppen of ontbrekende o-ringen verhuren of die “vergeten” compressorfilters te vervangen; ze horen allemaal tot de categorie van grove nalatigheid.
Hoe mooi een weg-op-de-oceaan, weg-van civilisatie live-aboard safari ook mag lijken, zo afschuwelijk zou het kunnen worden als er geen radioverbinding is, de mobiele telefoons niet werken en de bemanning vergat om satelliettelefoons (of zelfs een eerstehulpkoffer aan boord) mee te nemen. Geen kans op snelle hulp bij een noodgeval in dat onfortuinlijke geval.
Of het nu een duikoperator op het land is of een live-aboard, iedereen – ook duikgasten – zou toegang moeten hebben tot info zoals telefoonnummers van de dichtst bijzijnde hyperbare kamer. Dit omvat contactnummers van duikmedisch specialisten bij de dichtstbijzijnde kliniek, spoedeisende hulp artsen en hulpdiensten. Het up to date houden van deze informatie is van het grootste belang, omdat adressen, telefoonnummers, contactpersonen of toegangsroutes vaak onderhevig zijn aan veranderingen. Als er een ontbrekende schakel is, zal de keten breken.
De bemanning moet weten hoe te handelen in een noodgeval. Het snelste vervoer en de logistiek moeten duidelijk zijn. In het geval een operator meerdere boten heeft, moet iedere boot haar eigen NAP hebben en een andere voor de duikbasis aan de wal.
Om het bewustzijn betreffende veiligheid te verhogen en duiken nog veiliger te maken, heeft DAN het DSP (Diving Safety Partner) programma ontwikkeld. De DSP is opgemaakt in 3 niveaus met een erbij passend Hazard Identification and Risk Assessment (HIRA) component. Dit initiatief is speciaal gericht op duikbedrijven en helpt ze om gebieden tekort schietend in veiligheid te herkennen en te verbeteren . Duikbedrijven die aan alle eisen voldoen kunnen daardoor zichtbaarder worden en erkenning krijgen binnen de recreatieve duikgemeenschap en uiteindelijk meer klanten aantrekken. Voor een professionele assessment door een van onze deskundigen, kan een verzoek gezonden worden naar [email protected]
Instructies en waarschuwingen voor het uitvoeren van duiken
Briefings en debriefings, informatie over het in en uit het water gaan, veiligheidstops, verzamelplaatsen en procedures in het geval van elkaar kwijt raken, net zo als instructies en waarschuwingen voor activiteiten na de duik: dit zijn allemaal elementen die er deel van zouden moeten uitmaken.
Een briefing voor de duik is uiterst belangrijk voor de duikers om hun eigen mogelijkheden om de duik te maken te bekijken en te weten wat ze tijdens de duik kunnen verwachten. Een goede briefing omvat details over navigatie, stromingen, diepte en duur van de duik en zeker niet alleen maar het zeeleven dat je waarschijnlijk zult gaan zien.
De bemanning moet de duikers, en vooral de onervaren duikers, vertellen dat er geen snorkelduikactiviteiten moeten worden ondernomen na het duiken met perslucht. Diepere herhalingsduiken op dezelfde dag worden ook niet aangeraden vanwege de vorming van stikstofbellen en een verhoogd DCZ risico. Het advies is om minstens 24 uur te wachten alvorens dergelijke activiteiten te ondernemen.
Zowel professionele als recreatieve duikers die zorg dragen voor veiligheidsaspecten voor een duik kunnen al gauw hun voordeel doen met hun lange termijn benadering omdat ze weten wat ze in een noodgeval moeten doen en dat zelfs kunnen voorkomen.
Laten we duiken het geweldige avontuur houden zoals het altijd zou moeten zijn!
On-line DAN hulpbronnen
